در يك رابطه زناشويي حتما بايد دخول انجام شود. اصطلاح «رابطه جنسي كامل» اين تصور را ايجاد ميكند كه رابطه زناشويي بدون دخول، ناكامل است. اين تصور اشتباه است. برخي تصور ميكنند دخول باعث رسيدن به اوج لذت جنسي در زن ميشود اما براي بسياري از زنان دخول به تنهايي باعث رسيدن به ارگاسم نميشود.
بدون نعوظ، رابطه زناشويي امکانپذير نيست. بسياري از افراد فكر ميكنند در صورتي ميتوان يك رابطه زناشويي را آغاز كرد كه نعوظ صورت گرفته باشد در حالي كه نعوظ فقط بخشي از رابطه زناشويي است. نوازش، بوسه، ماساژ و... ميتوانند لحظات لذتآفريني ايجاد كنند.
رابطه زناشويي كوتاه، نااميدكننده است. براي يك رابطه زناشويي موفق حداكثر يا حداقل زمان تعريف نشده است. برخي افراد فقط زمان بين دخول تا انزال را درنظر مي?گيرند و در صورت كوتاه بودن اين فاصله ميگويند مرد دچار انزال زودرس است در حالي كه نوازش و بوسه نيز جزيي از رابطه زناشويي محسوب ميشود. از سوي ديگر اين مدت زمان صرف شده نيست كه اهميت دارد بلكه ميزان رضايت زوجين از رابطه مهم است.
انزال به معني اتمام رابطه زناشويي است. اگر فكر كنيد كه نعوظ و دخول اصليترين عملها در يك رابطه زناشويي هستند پس در نظر شما انزال نشانه پايان اين رابطه است اما در حقيقت مرد بعد از انزال بايد تلاش كند تا با روشهاي ديگر به همسرش كمك كند به اوج لذت جنسي برسد.
براي احساس رضايت از رابطه زناشويي، رسيدن به اوج لذت جنسي ضروري است. درست است كه ارگاسم عامل رضايت و آرامش جنسي در افراد ميشود اما نرسيدن به آن نشانه لذت نبردن يا ناموفق بودن رابطه نيست.
همسران بايد همزمان به اوج لذت جنسي برسند. اين باور بسيار غيرمنطقي است. زمان رسيدن به اوج هيجان جنسي معمولا در زنان و مردان يكسان نيست و هر دو نميتوانند در يك زمان به ارگاسم برسند گرچه تطابق دادن خود با ديگري در زمان رسيدن به اوج لذت جنسي اهميت دارد.
در يك رابطه زناشويي مرد فاعل و زن مفعول است. معمولا براي زنان رسيدن به اوج لذت جنسي مرد مهم است و مرد نيز براي آنكه لذت ببرد از خود مايه ميگذرد. درست آن است كه هر يك براي لذت بردن خود تلاش كنند و از ديگري انتظار نداشته باشند كه براي لذت بردن او تلاش كند، فراموش نكنيد كه هر كسي بهتر از ديگري بدنش را ميشناسد و ميتواند در رسيدن به اوج لذت جنسي به خود كمك كند.
نداشتن نعوظ در مردان به معني آن است كه همسر خود را نميپسندند. اين عقيده اشتباه است. هميشه بين نعوظ و لذت رابطهاي وجود ندارد. گاهي مردي همسرش را بسيار دوست دارد اما ممکن است به دليل ناتواني جنسي يا مشكلات ديگر توانايي نعوظ نداشته باشد.
يك زوج طبيعي بايد هفتهاي يك?بار رابطه زناشويي داشته باشند. ميزان تمايل به برقراري رابطه زناشويي بين افراد مختلف متفاوت است و نميتوان گفت برقراري چه مقدار رابطه زناشويي در يك زمان معين نشانه طبيعي بودن همسران است.
طي يك رابطه زناشويي نبايد با هم صحبت كرد. فكر كنيد طرف مقابل بدون حرف زدن ميداند شما از چه نوع حركتي خوشتان ميآيد و چه کاري را نميپسنديد. گاهي بيان احساسات و خواستهها هنگام رابطه زناشويي براي همسران لذتآور و تحريككننده است و ميزان رضايتمندي آنها را از رابطه زناشويي افزايش ميدهد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اموزش ، ،
برچسبها: